“Aşk ve sevgiden bahsediyorsunuz. Peki, şerîatta niçin Allah’ı sevmek şartı yoktur. Madem sevgi bu kadar önemliydi niçin Allah Teâlâ, “Ben’i seviniz!’ diye emreylemedi? Dolayısıyla tarikat, tasavvuf gibi şeyler beyhüdedir. Allah Teâlâ insanı yaratmıştır. Ona “Şöyle şöyle yap.’ diye de emretmiştir....

Aşkın o bir ve biricik noktasını bulmadan hakiki aşktan bahsedebilir misin? Tadabilir, gerçek mutlak sevgiyi bulabilir misin? Bu sevgiyi bulamadan insan olabilir misin? Kainat sevgi üzerine yaratılmışken sen aşksız ve sevgisiz tam olabilir misin? Bu nakıslığını hangi fani şeyle doldurabilir...

İbadetlerde üç yerde sabır gereklidir: Birincisi, niyet aşamasındaki sabırdır. Çünkü nefis, yapılmak üzere olan ibadete riya karıştırmak ister, bu suretle kendisine bundan bir hisse ve pay çıkarmaya çalışır. Nefsin bu istek ve çalışmasına karşı gelmek ve yapılacak olan ibadeti yalnız...

Var olan her şey bir hikmete binaen yaratılması açısından en ufak bir kusuru olmaksızın mükemmel şekilde yaratılmıştır. Yüce Allah ‘’Rahmeti sonsuz olan Allah’ın yaratmasında en ufak bir kusur bulamazsın’’ (Mülk; 3) bu konuya dikkat çekmiştir. Ancak bu var olan şeylerin...

Dikkat edersek bu zamanda müslümanlara en büyük saldırı, nefsin hevasına hitap eden bozuk eğlenceler, malayani uğraşlar, kalbi ifsat eden fuhuş içeren yayınlar vs. üzerinden gelmektedir. Çünkü İslam düşmanları biliyorlar ki bir insanın, bilhassa da bir müslümanın en zayıf yeri nefsin...

Bugün maalesef dinimizi iyi bilmediğimizden, Allah’ın dinine bir hizmette bulunduğumuz zaman, bunu nafile bir amel, bir fazilet olarak kabul ediyoruz. Hâlbuki iyi düşünürsek, İslam’ın hayata tatbik edilerek bütün kemalatı ile ortaya çıkması için cemaat halinde yaşanması şarttır. Bunun için İslami...

Gördüğümüz nimetler gibi, göremediğimiz nimetlere de şükretmemiz lazım. Bu zamanda bize iman nasip olmuş olmasına, Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellemin ümmetinden yaratılmış olmamıza, bize tevbe nasip olmasına, iyilerle beraber olmayı nasip etmesine, bu manevi nimetlerin hepsine de şükretmemiz lazım, hamd-ü...

İnsan nefsinin arlığı iki kuvvet arasındadır: şehevi kuvvet, aklı kuvvet. Şehevi kuvvet; dünyevi istekler olan yeme, içme, cinsel ilişki, galip gelme gibi bedenin havanlara benzer özeliklerindeki lezzetleri ister. Aklı kuvvet ise sonu hayır olan işler, güzel fiilleri, ilim elde etmeyi...

İnsan; Allah-u Zülcelâl ona akıl verdiği için, o akılla nasıl dünyada menfaatli ve zararlı şeyleri birbirinden ayırıyor, faydalı şeyleri yapıyor zararlı şeylerden kendini muhafaza ediyorsa o akılla, ahiret için menfaatli şeyleri de yapması lazım, zararlı şeylerden kendisini muhafaza etmesi lazım....

Allah-u Zülcelâl, kullarına karşı kıyamet gününde nasıl muamele edeceğini, Rablerine gönülden bağlananlara nasıl mükâfat vereceğini bize bir ayet-i kerimede şöyle beyan etmiştir: “İman edip, salih ameller işleyen ve Rablerine (ihbat edip) gönülden bağlananlara gelince, işte onlar cennetliklerdir. Onlar orada ebedî...