Hz. Peygambere Göre; “Müslüman Hurma Ağacı Gibidir”
Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem bazen karşısındakilere imtihan eder gibi sorular sorar, bununla insanların anlayış kabiliyetlerini, nasıl düşündüklerini ve kavrama yeteneklerinin sağlam olup olmadığını ölçerdi. Abdullah b. Ömer radiyallahu anh şunu anlatmıştır: “Bir keresinde Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem, ‘Yaprakları dökülmeyen, müslümana benzeyen ağaç hangisidir?’ diye bir soru sordu. Oradakilerin zihni, ormandaki ağaçlara gitti. Benim aklıma hurma ağacı geldi. Fakat küçük olduğum için cevap vermeye cesaret edemedim. Sonunda insanlar cevabı bilemeyerek, ‘Ey Allah Resulü siz söyleyin’ dediler. Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem de
‘Hurma ağacı’ buyurdu.” Abdullah b. Ömer radiyallahu anh: “Keşke cesaret göstererek aklıma gelen bu cevabı söyleseydim” diye hayatı boyunca pişmanlık duymuştur. [Sünen-i îbn-i Mâce]
(Hurma ağacı ile Müslümanin benzeştiği yön, ağacın yaprağının düşmemesidir. Bunu Haris İbn Ebû Usâme’nin İbn Ömer’den diğer bir yolla yaptığı rivayet göstermektedir. O rivayet şöyledir: İbn Ömer şöyle demiştir: Birgün Resûlullah’ın yanında iken o şöyle buyurdu: “Mümin, yapraktan dökülmeyen bir ağaca benzer. Bu ağacın ne olduğunu bitiyor musunuz?” Ashab-ı kiram “Hayır” deyince Hz. Peygamber O hurma ağacıdır. Onun yaprağı dökülmez. Müminin de duası dökülmez (geri çevrilmez)”.
Buhârî el-Et’ime (Yiyecekler) bölümünde A’meş’ten şunu rivayet etmiştir: Bana Mücâhid, İbn Ömer’in şöyle dediğini aktardı: Biz Hz. Peygamber’in yanında iken ona cummâr/hurma göbeği getirildi. Bunun üzerine o “Gerçekten ağaçlar içinden bereketi Müslüman’ın bereketi gibi olanı vardır” buyurdu. Bu, öncekinden daha genel bir ifadedir.
Hurmanın bereketi bütün parçalarında mevcut, bütün hallerinde devamlıdır. Çıktığı andan kuruduğu ana kadar türlü hallerde yenilir. Daha sonra da bütün parçalarından yararlanılır. Örneğin çekirdekleri hayvanlara yem olarak verilir, liflerinden urgan yapılır. Bunun gibi pek çok yararı vardır. İşte aynı şekilde müslümanın bereketi de tüm durumlarda geneldir. Onun yararı hem kendisi hem de başkaları için ölümünden sonra bile devam eder.)
